گیدو وستهوله کاندید اصلی وزارت خارجهی آلمان پس از کنارهگیری فرانک والتر اشتاین مایر است. مصاحبه با وی برای روشن کردن برنامههایش با وی حاوی نکات خاصی بود. بهویژه موضعگیری اونسبت به برنامهی اتمی ایران که در پی میآید:
چگونه قصد دارید با گسترش تسلیحات اتمی ایران مقابله کنید؟ یا اصلن برنامهای برای رویارویی با ایران اتمی دارید؟ در مجموع آلمان و سایر کشورهای اروپایی راه حلی سلحآمیز برای پایان دادن به مناقشات خاورمیانه دارند؟
وستهوله: پیداکردن راه حلی مشخص برای پایان دادن به مناقشهی هستهای ایران کار دشواریست؛ چرا که پایهی اعتماد فیمابین متزلزل شده. اما بدون تردید یکی از راه حلهای این مسئله به نوع رابطهی ایران و آمریکا بستگی دارد. آقای اوباما در سخنرانی خود که در قاهره ایراد کرد به تغییراتی در این زمینه اشاره کرد، این اولین گام مهم در این راستاست. وی با اشارهی تحسینبرانگیزی که نسبت به فرهنگ ایران داشت و پشنهاد مذاکرهی مستقیم با این کشور، با سیاستهای همتای پیشین خود که همانا تشدید و مهار بود فاصله گرفت. او با پرهیز از هرگونه تکلفی، توانایی خود را برای حل بحران به نمایش گذاشت. این صحیحترین و در عین حال مهمترین کار ممکن بود چرا که مانع از این شد تا تندروهای ایران باز هم غرب را عامل تبلیغات سوء معرفی کنند؛ همان کاری که تحرکات داخلی اخیر به آن چنگ میزدند.
اما راه حل دوم برمیگردد به جدیگرفتن و تشدید پیمان منع گسترش تسلیحات هستهای(ان.پی.تی) که میباست در زمینهی ممانعت از گسترش تسلیحات هستهای و کنترل شدید مراکز موجود خلاصه میشود. دو فاکتور اصلی پیمان ان پی.تی همانا منجر به تضمین استفادهی صلحآمیز از انرژی هستهای میشود. تعهد به مفاد این پیمان بیش از همه متوجه کشورهاییست که به امکانات هستهای دسترسی یافتهاند. چرا که رفتار آنهاست که باعث وسوسهی کشورهایی مثل ایران نسبت به تسلیحات هستهای میشود.